Wizualna koncepcja filmiku „Żołnierze Wyklęci – Bohaterowie podziemia” Film powinien mieć dynamiczny i emocjonalny montaż, łączący archiwalne materiały, rekonstrukcje oraz narrację lektora. Kolorystyka powinna oscylować wokół zimnych, ponurych barw (szarości, czerń, sepia), podkreślając dramatyzm wydarzeń. 1. Wprowadzenie (0:00 – 1:00) – „Polska po wojnie” • Otwarcie: • Czarno-białe ujęcie zniszczonej Warszawy po II wojnie światowej. • Przejście na mapę Polski – zaznaczenie obszarów zajętych przez ZSRR i wpływ komunistów na kraj. • Zdjęcia żołnierzy AK i powracających z frontu Polaków. • Napisy w stylu telegraficznym: „Rok 1945. Wojna się skończyła. Dla nich – nie.” 2. Geneza i działalność (1:00 – 3:30) – „Walka w ukryciu” • Rekonstrukcje scen bitewnych: • Grupa partyzantów w lesie – noszą płaszcze wojskowe, broń na plecach, twarze skryte w cieniu drzew. • Wystrzały w mroku, żołnierze chowający się za drzewami. • Przeplatanie z archiwaliami: • Zdjęcia oddziałów leśnych. • Listy gończe z twarzami „bandytów”. • Sceny biograficzne: • Rotmistrz Pilecki w mundurze, potem w więzieniu UB. • „Inka” w czasie służby jako sanitariuszka, później w celi przed egzekucją. • Szendzielarz „Łupaszka” prowadzący swoją brygadę. 3. Represje i koniec walki (3:30 – 5:30) – „Polowanie na Wyklętych” • Przytłaczająca atmosfera: • Ujęcia ciemnych korytarzy Urzędu Bezpieczeństwa. • Cienie na ścianach, krzyki przesłuchiwanych, uderzenia pięściami o stół. • Egzekucje i wyroki: • Archiwalne zdjęcia procesów pokazowych – sędziowie, oskarżeni w mundurach AK. • Przejście do ujęcia ściany egzekucyjnej – napisy na cegłach, plamy krwi. • Symboliczna scena: ręka, która opada po strzale w tył głowy (ale bez dosłownej przemocy). 4. Pamięć i dziedzictwo (5:30 – 7:00) – „Historia ożywa” • Symboliczne ujęcia współczesne: • Pomniki i groby Żołnierzy Wyklętych, na których płoną znicze. • Marsze pamięci z flagami Polski, młodzi ludzie niosący transparenty z wizerunkami bohaterów. • Emocjonalne zakończenie: • Zbliżenie na twarz młodej dziewczyny, która zapala świecę na grobie „Inki”. • Cytat „Zachowałam się jak trzeba” – pojawia się na ekranie. • Powolne przejście do czarnego tła z napisem: „Pamiętamy”. Dźwięk i muzyka: • Początek: Smutna, melancholijna muzyka fortepianowa. • Część o walce: Dynamiczna, podniosła muzyka orkiestrowa z bębnami. • Sceny represji: Mroczne, ciężkie dźwięki, cichy szum, przytłumione odgłosy. • Zakończenie: Chór dziecięcy śpiewający „Śpij Kolego” lub inny nostalgiczny motyw. Taki styl wizualny pozwoli oddać atmosferę tamtych czasów i podkreślić dramatyczny los Żołnierzy Wyklętych